Ο χρήστης ανεβάζει ένα κείμενο ολίγων λέξεων, μια φωτογραφία ή ένα μικρό βίντεο, που δεν είναι όμως ορατό από όλους τους φίλους του, όπως στο Facebook. Απευθύνεται σε επιλεγμένους παραλήπτες, που έχουν χρόνο από μόλις 1 έως 10 δευτερόλεπτα για να διαβάσουν το κείμενο και να δουν τη φωτογραφία ή το βίντεο. Όταν τελειώσει ο χρόνος, το ηχητικό ή οπτικό μήνυμα εξαφανίζεται, χωρίς να αφήσει ηλεκτρονικά ίχνη.
Η ιδέα ανήκει στον Evan Spiegel και τον Bobby Murphy, δύο νεαρούς φοιτητές. Η ιδέα είναι τόσο καλή, που δύο από τις μεγαλύτερες εταιρείες άρχισαν τις προσφορές.
Η πρώτη ήταν από τον Mark Zuckerberg, για 1 δισ. δολάρια – ήδη κατά 40% υψηλότερη από όσα είχε δαπανήσει πέρυσι το αφεντικό του Facebook για να αποκτήσει ένα άλλο ταχέως ανερχόμενο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, το Instagram. Αρνήθηκαν.
Ο Zuckerberg έπειτα ανέβασε την τιμή στα 3 δισεκατομμύρια δολάρια! Αρνήθηκαν και πάλι.
Έπειτα, μια κινεζική εταιρεία, η Tencent Holdings, προσέφερε 4 δισ. δολάρια για να αποκτήσει το Snapchat (που ακόμη δεν έχει κέρδη!). Αρνήθηκαν.
Όμως πώς μπορεί να γίνει κερδοφόρο το Snapchat; Oι διαφημιζόμενοι δεν πληρώνουν για να δει ο κόσμος μόνο για μια στιγμή το προϊόν τους. Και δεν είναι λίγα τα 350.000 στιγμιαία μηνύματα που ανταλλάσσονται καθημερινά μέσω αυτού. Δεν μένει παρά να δούμε την εξέλιξή του.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου