Έρχεται συμπληρωματικός προϋπολογισμός με επώδυνα και σκληρά μέτρα...

H κυβέρνηση στο Βερολίνο συμφώνησε σε δύο κύρια ζητήματα.


Πρώτον ότι θα συνεχίσει την πολιτική της λιτότητας, μια και όπως σημείωσε η Ά, Μέρκελ, είναι "ο σωστός δρόμος", παρόλο που σήμερα βρισκόμαστε στο ίδιο ακριβώς σημείο απ’ όπου ξεκινήσαμε, με το χρέος, μάλιστα, αυξημένο κατά αρκετά δισεκατομμύρια. Δεύτερον, δεχτήκαμε τη λειτουργία του Μηχανισμού διάσωσης, EMS, ως «δανειστή έσχατης ανάγκης» [Lender of last resort], γεγονός που σημαίνει ότι τις τράπεζες, στο άμεσο μέλλον, θα διασώζουν, με διαδοχικά «κουρέματα», οι κάτοχοι ομολόγων, οι μέτοχοι και οι καταθέτες κατά σειρά! Το Μαξίμου «κέρδισε» πολιτικό χρόνο έως τον Απρίλιο, όταν θα ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις για νέο μνημόνιο και «πακέτο διάσωσης». Πίστωση χρόνου που βολεύει και τους Ευρωπαίους, προκειμένου πριν από τυχόν «κούρεμα» να έχουν διεξαχθεί οι ευρωεκλογές.

Oλοι γνω­ρί­ζουν το παι­χνί­δι –και ε­ντυ­πώ­σεω­ν- που παί­ζε­ται, ό­πως και την κα­τά­λη­ξη του. Ο Αντ. Σα­μα­ράς, υ­λο­ποιώ­ντας σχέ­διο δια­φυ­γής του, με τη βοή­θεια των συ­στη­μι­κών μέ­σων ε­νη­μέ­ρω­σης, ε­πι­στρέ­φει, για μια α­κό­μα φο­ρά, τρο­παιού­χος α­πό το Βε­ρο­λί­νο έ­χο­ντας κα­τα­τρο­πώ­σει Α. Μέρ­κε­λ, Β. Σόι­μπλε και λοι­πούς Ευ­ρω­παίους –ο ε­πι­κε­φα­λής του Eurogroup, Γε­ρούν Ντάι­σελ­μπλου­μ, τον στε­νο­χώ­ρη­σε αλ­λά ποιος α­σχο­λεί­ται μ’ έ­να α­χυ­ράν­θρω­πο των Γερ­μα­νώ­ν; «Εί­ναι ση­μα­ντι­κό η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση να τη­ρή­σει τις δε­σμεύ­σεις τις ο­ποίες υ­πέ­γρα­ψε», εί­πε ο Πρό­ε­δρος του Eurogroup. «Το τεί­χος… έ­πε­σε, κα­θ’ υ­περ­βο­λή, και στην ελ­λη­νι­κή πε­ρί­πτω­ση», ό­πως έ­γρα­ψε και το έ­γκρι­το Βή­μα [22.11.13].

Ενέ­σεις «ελ­πί­δας»

Ό Αντ. Σα­μα­ράς πράγ­μα­τι «κέρ­δι­σε» πο­λι­τι­κό χρό­νο, προ­κει­μέ­νου να υ­λο­ποιή­σει τα ό­σα έ­χει υ­πο­γρά­ψει στα μνη­μό­νια, να συ­νε­χί­σει, δη­λα­δή, την πο­λι­τι­κή της λι­τό­τη­τας –«οι με­ταρ­ρυθ­μί­σεις έ­χουν πα­ρου­σιά­σει α­ξιο­ση­μείω­τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα και πρέ­πει να συ­νε­χι­στούν», εί­πε η Α. Μέρ­κελ. Γνω­ρί­ζουν και οι δύο ό­τι αν ε­φαρ­μό­ζο­νταν τα μέ­τρα στις προ­βλε­πό­με­νες προ­θε­σμίες, η κυ­βέρ­νη­ση θα κα­τάρ­ρεε την ε­πό­με­νη στιγ­μή. Το Μα­ξί­μου, λοι­πόν, προ­σπα­θεί να προ­βλέ­πει και να μην ξε­περ­νά το ση­μείο α­ντο­χής / «θραύ­σης» της κοι­νω­νίας και των βου­λευ­τών που το στη­ρί­ζουν. Πά­ντα, ό­μως, πα­ρα­μο­νεύει και ο ξαφ­νι­κός θά­να­τος για την κυ­βέρ­νη­ση κι αυ­τό προ­σπα­θούν να α­πο­φύ­γουν Α. Μέρ­κελ και Β. Σόι­μπλε.

Την ώ­ρα, λοι­πόν, που πιέ­ζουν -«η Ελλά­δα να τη­ρή­σεις τις δε­σμεύ­σεις της, η Ελλά­δα να α­να­λά­βει τις ευ­θύ­νες της», ε­πα­να­λάμ­βα­νε συ­νε­χώς η γερ­μα­νί­δα κα­γκε­λά­ριος- φρο­ντί­ζουν να βλέ­πουν μι­σο­γε­μά­τα πο­τή­ρια και φώ­τα στο τού­νελ -ε­νέ­σεις ελ­πί­δας στους πο­λί­τες. Ο Β. Σόι­μπλε, μά­λι­στα, υ­πε­ρα­σπι­ζό­με­νος, ό­πως και η Α. Μέρ­κε­λ, την πο­λι­τι­κή λι­τό­τη­τας τό­νι­ζε πως για την Ελλά­δα «οι α­πο­φά­σεις των τε­λευ­ταίων ε­τών ή­ταν στη σω­στή κα­τεύ­θυν­ση» πα­ρα­δε­χό­με­νος, ό­μως, πως η ευ­ρω­ζώ­νη «δεν πέ­ρα­σε α­κό­μα το βου­νό»! Το Βε­ρο­λί­νο δεν μπο­ρεί να κά­νει δια­φο­ρε­τι­κά - το «πει­ρα­μα­τό­ζωο» δεν πρέ­πει να πε­θά­νει. Και, βέ­βαια, εί­ναι και τα δι­σε­κα­τομ­μύ­ρια που χρω­στά, πλέ­ον, η χώ­ρα. Τη στη­ρί­ζουν για να συ­νε­χί­σει τη λι­τό­τη­τα, με πρό­βλε­ψη για νέα μέ­τρα, αλ­λά και με αιχ­μές κα­τά του ΔΝΤ –«πολ­λοί στην τρόι­κα δεν πί­στευαν ό­τι η Ελλά­δα θα τα κα­τά­φερ­νε. Τα κα­τά­φε­ρε, ό­μως, και γι’ αυ­τό αι­σθά­νο­μαι σε­βα­σμό», τό­νι­σε η Α. Μέρ­κελ.

«Αβλα­βής διέ­λευ­ση»

Βε­ρο­λί­νο και Βρυ­ξέλ­λες ζουν με το μό­νι­μο φό­βο της κοι­νω­νι­κής έ­κρη­ξης στην Αθή­να. Σε κρί­σι­μες στιγ­μές χα­λα­ρώ­νουν τη θη­λιά, ό­πως σή­με­ρα. Και δέ­χο­νται την κα­τά­θε­ση ει­κο­νι­κού προϋπο­λο­γι­σμού, την αλ­λα­γή στους φό­ρους α­κι­νή­των και την μπά­λα στην ε­ξέ­δρα για τους πλει­στη­ρια­σμούς. Έτσι, το Μα­ξί­μου ελ­πί­ζει να ε­ξα­σφα­λί­σει «α­βλα­βή διέ­λευ­ση» α­πό τη Βου­λή για α­κί­νη­τα και προϋπο­λο­γι­σμό χω­ρίς εκ­πλή­ξεις. Την ί­δια ώ­ρα, ό­μως, το Μα­ξί­μου α­πο­δέ­χε­ται ό­τι θα υ­πάρ­ξει και συ­μπλη­ρω­μα­τι­κός προϋπο­λο­γι­σμός με μέ­τρα, ό­πως α­πο­κά­λυ­ψε ο εκ­πρό­σω­πος τύ­που του Όλι Ρεν –«τις ε­πό­με­νες ε­βδο­μά­δες θα διευ­κρι­νι­στεί αν θα α­παι­τη­θούν πε­ραι­τέ­ρω προ­σαρ­μο­γές και το εν­δε­χό­με­νο να πα­ρου­σιά­σει η Ελλά­δα τρο­πο­ποιη­μέ­νο ή συ­μπλη­ρω­μα­τι­κό προϋπο­λο­γι­σμό, κά­τι που εί­ναι στις προ­θέ­σεις της κυ­βέρ­νη­σης αν αυ­τό εί­ναι α­να­γκαίο».

Τα μέ­τρα που προ­α­ναγ­γέλ­λει ο εκ­πρό­σω­πος του Όλι Ρεν, και α­κυ­ρώ­νουν ου­σια­στι­κά τον προϋπο­λο­γι­σμό που κα­τέ­θε­σε η κυ­βέρ­νη­ση, θα εί­ναι πέ­ραν αυ­τών που προ­βλέ­πει ο προϋπο­λο­γι­σμός του 2014 -5,5 δισ. ευ­ρώ α­πό τα ο­ποία τα 2,3 δισ. α­πό αύ­ξη­ση της φο­ρο­λο­γίας και 3,2 δισ. α­πό τις πε­ρι­κο­πές των δη­μο­σίων δα­πα­νών. Υπάρ­χει, βέ­βαια, και το χρη­μα­το­δο­τι­κό κε­νό των 4,5 δισ. ευ­ρώ, κα­θώς η χώ­ρα εί­ναι α­να­γκα­σμέ­νη να κα­τα­βά­λει 68,6 δισ. ευ­ρώ για ο­μό­λο­γα και έ­ντο­κα γραμ­μά­τια μέ­σα στο 2014!
Αυ­τό το «κε­νό» θα κλη­θούν να πλη­ρώ­σουν οι ερ­γα­ζό­με­νοι με νέες μειώ­σεις σε ε­φά­παξ [α­πό 01.01.14], ε­πι­κου­ρι­κές συ­ντά­ξεις [α­πό 01.07.14], συ­μπίε­ση μι­σθών, κ.λπ., ε­νώ το υ­πό­λοι­πο πο­σό θα κα­λυ­φθεί α­πό το μη­χα­νι­σμό στή­ρι­ξης [πε­ρί­που 20 δισ. ευ­ρώ] και α­πό εκ­δό­σεις έ­ντο­κων γραμ­μα­τίων. Ωστό­σο, με τον προϋπο­λο­γι­σμό κυ­ριο­λε­κτι­κά στον «αέ­ρα», φαί­νε­ται να υ­πήρ­ξε συμ­φω­νία στο Βε­ρο­λί­νο ώ­στε τα νέα μέ­τρα να  εμ­φα­νι­στούν με­τά τις ευ­ρωε­κλο­γές.

Λύ­ση - πα­κέ­το

Τον Απρί­λιο του 2014 θα ξε­κι­νή­σουν οι δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για συ­νο­λι­κή ρύθ­μι­ση του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους. Πρό­κει­ται για τον αρ­χι­κό σχε­δια­σμό των Ευ­ρω­παίων, που δεν θέ­λουν «κου­ρέ­μα­τα» και ρυθ­μί­σεις του χρέ­ους πριν τις ευ­ρωε­κλο­γές, αν και κρί­νο­νται α­πα­ραί­τη­τες μια και το χρέ­ος δεν θα κα­τα­στεί δια­χει­ρί­σι­μο ού­τε το 2022! Η χώ­ρα, ό­μως, ε­πί της ου­σίας, βρί­σκε­ται στο ί­διο α­κρι­βώς ση­μείο που ή­ταν και πέ­ρυ­σι! «Δια­πραγ­μα­τεύε­ται» το ε­πό­με­νο μνη­μό­νιο, το νέο πα­κέ­το «διά­σω­σης», χω­ρίς να συ­ζη­τά συ­νο­λι­κή λύ­ση του προ­βλή­μα­τος, μια λύ­ση - πα­κέ­το. Το 2014, ό­μως, φαί­νε­ται ό­τι θα εί­ναι χρο­νιά διευ­θε­τή­σεων για την Ευ­ρώ­πη: κυ­βέρ­νη­ση του με­γά­λου συ­να­σπι­σμού στη Γερ­μα­νία, ευ­ρωε­κλο­γές, Ιτα­λία σε μό­νι­μη πο­λι­τι­κή κρί­ση με το δη­μό­σιο χρέ­ος να βρί­σκε­ται ε­κτός ε­λέγ­χου, η Γαλ­λία να προ­σπα­θεί να της… μοιά­σει, η Γερ­μα­νία να πιέ­ζε­ται για αλ­λα­γές στα ερ­γα­σια­κά με την κα­θιέ­ρω­ση κα­τώ­τα­του μι­σθού και αυ­ξή­σεων! Εί­ναι η ευ­και­ρία της Ελλά­δας για ου­σια­στι­κή λύ­ση. Αρκεί να μη «δια­πραγ­μα­τεύε­ται» βή­μα προς βή­μα [αυ­τά τα προ­α­παι­τού­με­να γι’ αυ­τή τη δό­ση, ε­κεί­να για την άλ­λη, κ.λπ.], αλ­λά να α­παι­τή­σει συ­νο­λι­κή προ­σέγ­γι­ση.

Η ελληνική προεδρία

Πλη­ρο­φο­ρίες α­να­φέ­ρουν ό­τι α­ξιω­μα­τού­χοι του ΟΟ­ΣΑ και του ΔΝΤ [χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή η σιω­πή του το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα] κα­θώς και σύμ­βου­λοι του Αντ. Σα­μα­ρά συ­στή­νουν στην ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση να ο­δη­γή­σει σε α­πο­τυ­χία τις «δια­πραγ­μα­τεύ­σεις» και να πιέ­σει για συ­νο­λι­κή λύ­ση. Έτσι και αλ­λιώς το ε­πό­με­νο διά­στη­μα οι οι­κο­νο­μι­κές υ­πο­χρεώ­σεις της χώ­ρας εί­ναι ε­λά­χι­στες και μπο­ρούν να κα­λυ­φθούν με την έκ­δο­ση ε­ντό­κων γραμ­μα­τίων. Τα 1,85 δισ. ευ­ρώ που «ο­φεί­λου­με» σε ο­μό­λο­γα στις 11 Ια­νουα­ρίου τα δια­κρα­τούν η Ε­ΚΤ και άλ­λες κε­ντρι­κές τρά­πε­ζες χω­ρών της ευ­ρω­ζώ­νης. Πα­ράλ­λη­λα «συ­στή­νουν», α­νε­πι­σή­μως, στην κυ­βέρ­νη­ση να εκ­με­ταλ­λευ­θεί την ελ­λη­νι­κή προ­ε­δρία που φαί­νε­ται να ε­ξα­σφα­λί­ζει έ­να ε­ξά­μη­νο α­νο­χής. «Η Ελλά­δα α­να­λαμ­βά­νει την προ­ε­δρία στις αρ­χές του 2014 και δεν θα πρέ­πει να βα­ρύ­νε­ται με δια­πραγ­μα­τεύ­σεις ό­ταν αρ­χί­σει, υ­πάρ­χουν μεν α­νοι­κτά ζη­τή­μα­τα αλ­λά δεν εί­ναι θέ­μα το αν το δη­μο­σιο­νο­μι­κό κε­νό εί­ναι μι­σό, έ­να ή ε­νά­μι­σι δισ. ευ­ρώ», τό­νι­σε η γερ­μα­νί­δα κα­γκε­λά­ριος.

Και «κού­ρε­μα» κα­τα­θέ­σεω­ν

Τι θα κά­νει το Μα­ξί­μου; Προς ώ­ρας α­κο­λου­θεί κα­τά γράμ­μα τις ε­ντο­λές της μα­μάς - Μέρ­κελ χω­ρίς κα­μιά δια­φο­ρο­ποίη­ση –ού­τε καν πρό­θε­ση δεν εκ­φρά­ζει. Πα­ράλ­λη­λα α­πο­σιω­πά, ό­πως και ό­λα τα συ­στη­μι­κά μέ­σα ε­νη­μέ­ρω­σης, την α­πό­φα­ση βόμ­βα του Eurogroup για «κού­ρε­μα» των κα­τα­θέ­σεων. Η α­πό­φα­ση του Eurogroup να κα­θο­ρί­σει ως «δα­νει­στή έ­σχα­της α­νά­γκης» [Lender of last resort] τον ΕSM ση­μαί­νει ό­τι η διά­σω­ση των τρα­πε­ζών στο μέλ­λον θα γί­νε­ται α­πό δια­δο­χι­κά «κου­ρέ­μα­τα» των ο­μο­λο­γιού­χων μειω­μέ­νης ε­ξα­σφά­λι­σης, των με­τό­χων και το τέ­λος των κα­τα­θε­τών! Κυ­βέρ­νη­ση και μέ­σα ε­νη­μέ­ρω­σης προ­σπα­θούν να «θά­ψουν» το θέ­μα, μια και, προς το πα­ρόν, το Τα­μείο Χρη­μα­το­πι­στω­τι­κής Στα­θε­ρό­τη­τας [ΤΧΣ] δια­θέ­τει τα α­πα­ραί­τη­τα κε­φά­λαια για στή­ρι­ξη των τεσ­σά­ρων συ­στη­μι­κών τρα­πε­ζών, κα­θώς και της τρά­πε­ζας Αττι­κής, που έ­χουν α­να­κε­φα­λαιο­ποιη­θεί πλή­ρως. Το πρό­βλη­μα θα προ­κύ­ψει αν οι τρά­πε­ζες χρεια­στούν νέα α­να­κε­φα­λαιο­ποίη­ση, ο­πό­τε α­να­γκα­στι­κά το ΤΧΣ θα προ­σφύ­γει για στή­ρι­ξη στον ESM. Όσον α­φο­ρά τις κα­τα­θέ­σεις, ι­σχύει η δια­σφά­λι­σή τους μέ­χρι 100.000 ευ­ρώ  α­νά λο­γα­ρια­σμό, α­νά τρά­πε­ζα και α­νά φυ­σι­κό πρό­σω­πο.

epohi.gr
Θ. Μι­χό­που­λος